Międzynarodowe seminarium FOR LIFE (pro-life)w Medziugorje

Międzynarodowe seminarium FOR LIFE (pro-life)w Medziugorje

Odbędzie się w dniach od 16 czerwca do 19, 2016

Tematem seminarium jest:

"Dziecko w łonie" (Łk 1, 41)

"Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny". (Łk 6, 36)

Widząca Marija zachęcała mieszkańców Meksyku do zaprzestania aborcji

Maryja Panna płacze i cierpi znacznie z powodu aborcji, powiedziała widząca z Medziugorje, Marija Pavlović-Lunetti w dniu 20 października 2011 do 3000 osób w Meksyku. Zaapelowała również, aby Meksykanie modlili się na różańcu, i prosili na modlitwie o uzdrowienie ich rodzin oraz o rozwiązywanie problemu narkotyków i przestępczości wśród młodzieży.







fot: Agnieszka



Aborcja, narkotyki i przestępczość wśród młodzieży – należą do trzech największych problemów współczesnego Meksyku.


„Matka Boża płacze i cierpi znacznie z powodu aborcji. Wyobraź sobie, że moja matka mogłaby dokonać takiego wyboru, bo jesteśmy rodziną wielu dzieci - wtedy nie byłoby mnie wśród was tu dzisiaj, nie mogłabym dzielić się z wami orędziami Matki Bożej."


Widząca wezwała ponadto Meksykanów do leczenia ich rodzin przez modlitwę, zwłaszcza Różaniec - lekarstwo również zalecane na dwa inne główne problemy we współczesnym Meksyku:


"Meksyk jest atakowany przez siły zbrojne ruchu narkotyków, ale wiesz, co? Masz potężniejszą broń, to - różaniec. Zawsze noś różaniec przy sobie! Módlcie się, módlcie się o pokój, aby powrócić do panowania w Meksyku Matki Bożej” - powiedziała Marija.


"Trzymaj się z dala od narkotyków, wróg czai się za ich pośrednictwem. Uciekaj się do Maryi i poddaj się jej kierownictwu ".


Marija spędziła cały ranek na modlitwie przed obrazem Matki Boskiej w Jej sanktuarium w pobliżu Guadalupe, gdzie Dziewica ukazała się miejscowemu Indianinowi - Juan Diego (Objawienia te zostały zatwierdzone przez Kościół w 1531 roku.)


"Wiedzcie, że jesteście wśród uprzywilejowanych osób. Matka Boża mieszka wśród was" -Marija powiedziała to w odniesieniu do Guadalupe.


Sandra Diaz z Meksyku


Medjugorje Today




PS Serdecznie dziękuję Polskiej Oazie im. bł. Jana Pawła II za pomoc w tłumaczeniu tekstu i Agnieszce za zdjęcie.

 -----------------------------------------

Nieprzypadkowo widząca Marija właśnie w tym kraju mówi o obronie życia. W Meksyku znajduje się znany na całym świecie cudowny wizerunek Matki Bożej z Guadelupe, który dla chrześcijan jest symbolem obrony nienarodzonych dzieci. Podczas pobytu w Meksyku w 1999 r. Ojciec Święty Jan Paweł II wypowiedział ważne słowa:

"Pod Jej macierzyńską opiekę oddaję (...) życie i niewinność dzieci, zwłaszcza tych, którym zagraża niebezpieczeństwo śmierci, zanim się urodzą"

Dlaczego właśnie tam w Meksyku Matce Bożej z Guadalupe Ojciec Święty bł. Jan Paweł II powierzył dzieci nienarodzone?

Jeśli przyjrzeć się bardzo uważnie Jej wizerunkowi na tilmie Juana Diego, można dostrzec, że Maryja jest w stanie błogosławionym (wskazuje na to wysoko zawiązana szarfa; ponadto w kulturze Indian niewiasty oczekujące dziecka przepasywały się czarną wstęgą). Trudno też nie dostrzec innego przesłania - przesłania przypominającego o świętości życia poczętego. Brzemienna Maryja z Guadalupe jest wyraźnym znakiem odczytywanym przez obrońców życia dzieci nienarodzonych na całym świecie.

  Podczas Mszy św. w intencji dzieci nienarodzonych 24 kwietnia 2007 r. z tego obrazu, w Sanktuarium w Meksyku, wypływało światło, które - na oczach tysięcy wiernych - utworzyło kształt ludzkiego embrionu. Światło było bardzo białe, czyste i intensywne. Było otoczone aureolą i zdawało się wypływać z łona Matki Bożej. Miało kształt zarodka. Jeżeli przyjrzymy się bliżej zauważymy wewnątrz światła pewne szare obszary, które mają charakter ludzkiego embrionu w łonie matki. Zjawisko zostało sfotografowane przez obecnych w świątyni. Zdjęcia wizerunku Matki Bożej ze świetlnym embrionem są umieszczone na stronie internetowej Francuskiego Stowarzyszenia Katolickich Pielęgniarek i Lekarzy.

Jego działacze przypuszczają, że Maryja pokazała w swym łonie obraz nienarodzonego Jezusa. Zdjęcia zostały przesłane z Meksyku przez o. Luis Matos, przełożonego Wspólnoty Błogosławieństw. Przypomnijmy, że cud wydarzył się wkrótce po tym jak władze Meksyku zezwoliły na legalizację aborcji na życzenie, która dotychczas była tam zabroniona.

"40 Dni dla Życia”

247 miast - ze Stanów Zjednoczonych oraz Australii, Armenii, Belize, Gruzji, Hiszpanii, Irlandii, Kanady i Wielkiej Brytanii - modli się i pości w ramach kolejnej edycji "40 Dni dla Życia". Międzynarodowy „szturm do nieba” w intencji obrony życia rozpoczął się w Środę Popielcową (9 marca) i potrwa do Niedzieli Palmowej (17 kwietnia).

Przedsięwzięcie polega na nieustannej, przez 40 dni i nocy, modlitwie w intencji ocalenia życia nienarodzonych dzieci oraz o nawrócenie ich rodziców i pracowników ośrodków medycznych, w których dokonuje się aborcji. Trwa także modlitewne czuwanie pod klinikami aborcyjnymi organizacji Planned Parenthood.

Ruch osób zaangażowanych w "40 Dni dla Życia" nieustannie rośnie. Akcja jest prowadzona dwa razy do roku, wiosną i jesienią, już w siedmiu  krajach świata. Wzięły w niej udział setki tysięcy ludzi. Do sukcesów kampanii należy zaliczyć zamknięcie dziewięciu ośrodków aborcyjnych czy odejście z przemysłu aborcyjnego co najmniej 43 pracowników, w tym Abby Johnson, byłej dyrektorki jednego z oddziałów PP.

„Najlepszą wiadomością jest to, że uratowaliśmy od aborcji 3599 dzieci i ich matek” – mówi Shawn Carney z Rady Organizatorów. „Bez względu na pogodę wiele osób trwa na cichej modlitwie przed klinikami. Widok modlących się ludzi dotyka sumień tych, którzy są tak zdesperowani, że myślą, iż aborcja to rozwiązanie” - opowiada Carney.

Źródło: Human Life International Polska

Modlitwa o nawrócenie przeciwników życia

Panie Jezu, który na Krzyżu modliłeś się z miłością za swoich prześladowców, otwórz moje serce, abym potrafił/a modlić się za nieprzyjaciół życia, za tych którzy chcą zabijać bezbronne dzieci w łonach matek, krzywdzić kobiety i zadawać im wielki ból.Panie, proszę Cię o nawrócenie przeciwników życia!
Proszę Cię także, Panie Jezu, aby ich złe zamiary nie mogły zostać zrealizowane, a każde poczęte dziecko mogło się szczęśliwie urodzić.

Przeżyła aborcję 1/2



Przeżyła aborcję 2/2 - zobacz

Video: GloriaTv

PS. List do Siostry
PS.2 Duchowa Adopcja Dziecka Poczętego

Andrea Bocelli - świadectwo

Andrea Bocelli pielgrzymował do Medziugorje

7 sierpnia 2008 o godz. 21.00 Andrea Bocelli, niewidomy Włoch, jeden z najpopularniejszych, współczesnych tenorów światowej klasy, wystąpił w kościele św. Jakuba w Medziugorju z koncertem. Tenorowi towarzyszyła Narodowa Orkiestra Symfoniczna z Czech oraz Mieszany Chór Teatru Narodowego Chorwacji ze Splitu. Koncert był emitowany na żywo przez Federalną Telewizję Bośni i Hercegowiny. Na zakończenie koncertu A. Bocelli wyraził swoją radość i wdzięczność, że mógł zaśpiewać w tym szczególnym miejscu pokoju i łaski.

,,Światło"

Ta piosenka jest jedną z moich perełek. Napisałam ją w 15 minut. Spojrzałam tylko w oczy mojej córci a muzyka i słowa przyszły same. Skierowana jest do matek, które dokonały aborcji. Chciałam poprzez tą piosenkę dać tym kobietom nadzieję i powiedzieć, że jest Ktoś, kto je kocha i pragnie im przebaczyć - Jezus Chrystus.

Monika Zawadzka

Muzyka, tekst i wykonanie Monika Zawadzka i Piotr Zawadzki

Źródło: http://monikazawadzka.pl/10943.html
PS. Dziękuję Agnieszko!

Świadectwo

19.05.2010

Witam serdecznie!

Znam te stronę już dawno razem z Danutą, która jest ze mną w Polskiej Oazie w Medziugorje, jest tam WIELKIE SERCE, to sie czuje.

Dzięki za te możliwość, że może tam być moje świadectwo.

Moim zadaniem, charyzmatem, który ukierunkował sie w Medziugorje jest pomoc kobietom poranionym po aborcji. Potwierdzenie mojej drogi otrzymałam we wrześniu 1999, kiedy po raz pierwszy przyjechałam do Medziugorje. Tam razem ze wspólnotą z Niemiec odprawialiśmy Drogę Krzyżową, przy VII Stacji otrzymałam tekst modlitwy, była to modlitwa za kobiety, które cierpią po grzechu przeciw życiu, a była to modlitwa, której autorem był o.Slavko.

Panie Jezu, proszę Cię za wszystkimi kobietami,
które zabiły w sobie życie, uzdrów im serce i duszę,
przebacz grzech i spraw, aby służyły życiu...

Ta modlitwa została wyryta w moim sercu i przez te wszystkie lata dojrzała, modlę się za poranione kobiety, również i za tymi, które cierpią po poronieniach, mogę również polecić moje doświadczenie opisane w moim świadectwie nadania imion dzieciom utraconym.

Załączam moje świadectwo , serdecznie pozdrawiam z Medziugorje.

Wiesława

Fot. Bartosz Bobkowski

List do Siostry

Misericordias Domini in aeternum cantabo!

Droga Siostro!

Piszę do Ciebie ten list z nadzieją, że może on Ci pomóc!

Jestem matką siedmiorga dzieci. Troje urodziłam, dla czworga stałam się miejscem śmierci.

Chociaż wydarzyło się to dawno, bo ponad trzydzieści lat temu i przygotowując się do pierwszej Komunii świętej najstarszego syna byłam u spowiedzi otrzymując rozgrzeszenie, poranienie pozostało. Temat ten głęboko zamknęłam, schowałam starając się zapomnieć. To moje "zapomnienie" polegało tylko na tym, że nigdy i z nikim nie mówiłam o przerywaniu ciąży. Słysząc jak inni poruszali ten temat byłam pełna niepokoju, smutku i bólu. Mijały lata, dochodziły różne problemy życiowe jak: wyjazd z rodziną do Niemiec, troska o dorosłe już dzieci i wiele innych kłopotów. Depresja. Leczenie psychosomatyczne trwało prawie dziesięć lat. Trzy razy byłam w sanatorium. Lekarze starali się mi pomóc, znaleźć przyczynę choroby, ja natomiast widziałam tylko moje obecne problemy. Całkowite zagubienie i pragnienie ucieczki, ale dokąd? Zamknięty krąg. Beznadzieja.

Przez te wszystkie lata, chociaż chodziłam do kościoła, to naprawdę tylko "chodziłam". Bałam się Pana Boga. Wydawało mi się , że jestem niegodna tam przychodzić.

Tylko do Maryi miałam odwagę się zwrócić, została moją powierniczką, do Niej zwracałam się z moimi problemami, ale sama niewiele robiłam. Będąc w Polsce w roku 1997 weszłam do księgarni katolickiej i na bocznym stoliku spostrzegłam "Dzienniczek" siostry Faustyny Kowalskiej, który natychmiast kupiłam. Zadziwiło mnie Boże miłosierdzie! Zadziwiło i spowodowało pragnienie doświadczenia go, lecz dusza moja była głucha. Zaczęłam odmawiać Koronkę do Miłosierdzia Bożego. Uparcie i ciągle. Wynotowałam sobie wszystkie słowa Pana Jezusa zapisane przez świętą Faustynę. Szczególnie głęboko poruszyły mnie słowa Pana Jezusa, które zapisała w Zeszycie Piątym, 1541: "Córko moja, zachęcaj dusze do odmawiania tej koronki, którą ci podałem. Przez odmawianie tej koronki podoba mi się dać wszystko, o co mnie prosić będą. ...Napisz dla dusz strapionych: Gdy dusza ujrzy i pozna ciężkość swych grzechów, gdy się odsłoni przed oczyma jej duszy cała przepaść nędzy, w jakiej się pogrążyła, niech nie rozpacza, ale z ufnością niech się rzuci w ramiona mojego miłosierdzia, jak dziecko w objęcia ukochanej matki. Dusze te mają pierwszeństwo do mojego litościwego serca, one mają pierwszeństwo do mojego miłosierdzia." Czytałam i płakałam, i nie wiedziałam co ze sobą zrobić. I wtedy właśnie, kiedy wołanie: "Jezu ufam Tobie" było moim SOS, we wrześniu 1998 roku odbyły się rekolekcje prowadzone przez O. Józefa Kozłowskiego z Odnowy w Duchu Świętym w Łodzi wraz z Zespołem Ewangelizacyjnym "Mocni w Duchu". Pomyślałam wtedy , że tylko Duch Święty może mnie oświecić. I tak się stało! Z pragnieniem ponownego wyznania grzechów przeciwko życiu, udałam się do konfesjonału otrzymując dar: modlitwę uwolnienia ze skutków grzechów. Nareszcie opadły okowy, zaczęłam rozumieć przyczynę mojej depresji. Zachwyciło mnie nieskończone, przebaczające Boże miłosierdzie, którego tyle lat nie rozumiałam. Zrozumiałam wreszcie i wybaczyłam również sobie. Przeżyłam Seminarium Życia w Duchu Świętym. Cotygodniowe spotkania w grupie modlitewnej z ludźmi, którzy otwierali swoje serca Jezusowi, aby w nich mieszkał i przemieniał je, dawały mi siłę . I już nie było pustki. Powróciła radość życia.

Zostałam uzdrowiona z depresji. I znowu zadziwienie, że i mnie Pan uzdrowił! Lecz o moich dzieciach tych, którym nie dałam żyć myślałam i dziwna tęsknota trwała. Dzięki łasce jaką jest kierownictwo duchowe, weszłam na drogę pokuty. Moja adopcja duchowa, którą nazwałam "Poczęciem Miłości" trwająca dziewięć miesięcy, to uznanie sercem, pokochanie moich dzieci. Codziennie jedna tajemnica różańca, a więc przez Maryję, Matkę. Do tego zapragnęłam, aby te dziewięć miesięcy było nowenną uwielbienia Boga Dawcy Życia, przez codzienne rozważanie i obserwowanie rozwoju dziecka w łonie matki. Więc wielbiłam Boga w genach, chromosomach, w każdej nowej komórce, ...Zachwyciłam się cudem i pięknem rozwoju nowego życia, ale i trwał ból, który nazwałam "bólem prawdy o sobie". Ten ból był mi potrzebny, uczył miłości. Z Maryją rozmawiałam o moich dzieciach i prosiłam Ją , aby przekazywała im moją miłość .Moje poranienie wewnętrzne było tak głębokie, że nie mogłam się do nich zwrócić bezpośrednio. Zapragnęłam wreszcie, i mogłam to pragnienie powierzyć Maryi, aby moje dzieci miały imiona. Prosiłam Ją tak: "Widzisz Mamo z jakim pragnieniem jestem u Ciebie i jakie to mają być imiona, przecież nie znam ich płci, zaradź, pomóż mi w tej sprawie, proszę." Był to koniec siódmego miesiąca mojej modlitwy miłości, w przeddzień święta M. B. Częstochowskiej. Następnego dnia rano spiesząc się do pracy pomyślałam sobie, że przeczytam tylko dwa zdania z Pisma Świętego, bo już i tak jestem prawie spóźniona.

Otworzyłam więc i przeczytałam: Dn 1, 6 - 7 "Spośród synów judzkich byli wśród nich Daniel, Chananiasz, Miszael i Azariasz. Nadzorca służby dworskiej nadał im imiona, ..." Więc mogę nadać imiona moim czterem synom! Cała w dziękczynieniu wybiegłam do pracy. Moi synowie otrzymali imiona: Mateusz, Marek, Łukasz i Jan. Po raz pierwszy zwróciłam się do nich bezpośrednio nadając im kolejno imiona i prosząc ich o przebaczenie.

Droga Siostro!

Po przejściu drogi mojej pokuty, która jest miłością , miłością do Boga Dawcy życia i duchowym powiązaniem miłości z moimi dziećmi, weszłam na drogę służby życiu. Nawiązałam kontakt z panią Wiesławą Kowalską z Centralnego Ośrodka Krzewienia Duchowej Adopcji na Jasnej Górze. Pragnę krzewić modlitwę duchowej adopcji, która odmawiana jest w intencji dziecka zagrożonego zabiciem w łonie matki. Pozdrawiam Cię z miłością i pamięcią w modlitwie.

Wiesława Maria Kocambasi

Powyższy list napisałam na początku 2001 roku. Podjęłam służbę życiu poprzez krzewienie modlitwy duchowej adopcji dziecka poczętego i poprzez moje świadectwo. Z okazji rekolekcji Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego na Jasnej Górze w dniach 21-23 listopada 2008 roku pod hasłem: „Ku wolności wyswobodził nas Chrystus” postanowiłam podzielić się moim doświadczeniem służby życiu.

Otóż moja pokuta trwała od dnia 02 lutego a zakończyła się w dniu 01 listopada w Uroczystość Wszystkich Świętych w 2000 roku, Roku Jubileuszowym, roku szczególnej łaski. W tym dniu zapragnęłam podziękować Panu Bogu za dar życia. Otworzyłam się do rodziny i wspólnoty, zaprosiłam wszystkich na spotkanie najpierw w parafii, w Polskiej Misji Katolickiej w Ludwigsburgu , gdzie na moją prośbę kapłan prowadzący mnie odprawił Mszę św. w intencji dzieci nienarodzonych, w której dziękowałam Panu Bogu za dar ich życia. Cała moja droga pokuty była uwielbieniem Boga w darze życia. One żyją, spotkam je, są osobami zmarłymi. A więc potrzebna jest Msza św. Tak czułam. Potem w kapliczce Maryjnej, gdzie modliłam się w czasie pokuty, odbyło się nadanie imion dzieciom. Kapłan przeczytał ewangelię o Zwiastowaniu Pańskim, i wyjaśnił co znaczy „chrzest pragnienia” dla osób nieochrzczonych w Kościele. Nastąpiła modlitwa uwielbienia i dziękczynienia, dzięki której otworzyłam się i wypowiedziałam moje podziękowanie Bogu za dar drogi pokuty, a po niej nadałam kolejno imiona moim dzieciom. Po raz pierwszy odezwałam się osobowo, prosto do ich serc. Zapalając świecę mówiłam kolejno tak: ” Synu, nadaję Ci imię Mateusz ( Marek, Łukasz ,Jan), wyznaję ci moją miłość i proszę cię o przebaczenie”. Wieczorem na cmentarzu zapaliłam 4 lampki jako znak ich życia ze wzruszeniem i miłością.

Moje świadectwo, sprawia ból, wiem o tym, ponieważ i ja go ciągle czuję, ale również powoduje „przebudzenie”. Tego doświadczam już siedem lat. Cierpienie bowiem po grzechu przeciw życiu jest wielkie, wszelcy doradcy, współuczestnicy tego grzechu odchodzą. Matka zostaje z bólem do końca życia. O tym nie da się zapomnieć.

Jest Jezus i Jego Miłosierdzie i Miłość. Ku wolności wyswobodził nas Chrystus.

Jemu więc oddałam pod krzyż wszystkie skutki moich grzechów. Zaufałam i ufam. Podjęłam służbę życiu krzewiąc tę modlitwę miłości życia i Jego Dawcy. Pan prowadzi mnie poprzez tę modlitwę na służbę życiu od poczęcia do naturalnej śmierci, a więc na wszystkich etapach życia, również ludziom poranionym z braku miłości, często już od poczęcia.

Matkom poranionym polecam to, co sama przeżyłam we wspólnocie, w Kościele:

- modlitwę do Ojca Niebieskiego o poznanie imienia swoich nienarodzonych dzieci (również zmarłym na skutek poronienia, tęsknota za nimi w sercach takich matek trwa), On wezwał wszystkich po imieniu i ma nasze imiona wyryte na obu Swoich dłoniach…,

- nadanie imion dzieciom,

- prośbę o przebaczenie i wyznanie swojej miłości nienarodzonym,

- uznanie ich za zmarłe osoby, zapalenie światła na cmentarzu,

-zamówienie dziękczynnej Mszy św. za poczęte życie jako znak miłości Boga i daru życia

- podjęcie służby życiu.

Słowa Ojca Świętego Jana Pawła II, na które trafiłam zaraz po zakończeniu drogi pokuty są dla mnie umocnieniem, potwierdzeniem tego co we mnie dojrzało na drodze pokuty, drogowskazem na drodze służby życiu:

„Szczególną uwagę pragnę poświęcić wam, kobiety, które dopuściłyście się przerwania ciąży. Kościół wie, jak wiele czynników mogło wpłynąć na waszą decyzję, i nie wątpi, że w wielu przypadkach była to decyzja bolesna, może nawet dramatyczna. Zapewne rana w waszych sercach jeszcze się nie zabliźniła. W istocie bowiem to, co się stało, było i jest głęboko niegodziwe. Nie ulegajcie jednak zniechęceniu i nie traćcie nadziei. Starajcie się raczej zrozumieć to doświadczenie i zinterpretować je w prawdzie. Z pokorą i ufnością otwórzcie się - jeśli tego jeszcze nie uczyniłyście - na pokutę: Ojciec wszelkiego miłosierdzia czeka na was, by ofiarować wam swoje przebaczenie i pokój w Sakramencie Pojednania. Odkryjecie, że nic jeszcze nie jest stracone, i będziecie mogły poprosić o przebaczenie także swoje dziecko: ono teraz żyje w Bogu. Wsparte radą i pomocą życzliwych wam i kompetentnych osób, będziecie mogły uczynić swoje bolesne świadectwo jednym z najbardziej wymownych argumentów w obronie prawa wszystkich do życia. Poprzez wasze oddanie sprawie życia, uwieńczone być może narodzinami nowych istot ludzkich i poświadczone przyjęciem i troską o tych, którzy najbardziej potrzebują waszej bliskości, ukształtujecie nowy sposób patrzenia na życie człowieka.” ( Evangelium vitae, p.. 99)

Pozdrawiam Cię z darem modlitwy
Wiesława Maria Kocambasi

PS. Bardzo dziękuję za świadectwo i za całe dobro jakie doświadczyłem od Pani w Medziugorje! Pozdrawiam i jak dobry Bóg pozwoli do zobaczenia w lecie u naszej ukochanej Mateczki.

Duchowa Adopcja Dziecka Poczętego

Duchowa Adopcja



„Święta Boża Rodzicielko i Matko Dobrej Rady. Przyrzekamy Ci z oczyma utkwionymi w żłóbek betlejemski, że odtąd staniemy na straży budzącego się życia. Walczyć będziemy w obronie każdego dziecięcia i każdej kołyski równie mężnie, jak nasi ojcowie walczyli o byt i wolność narodu, płacąc obficie krwią własną. Gotowi jesteśmy raczej śmierć ponieść, aniżeli śmierć zadać bezbronnym. Dar życia uważać będziemy za największą łaskę Ojca wszelakiego życia i za najcenniejszy skarb Narodu.”

Duchowa Adopcja
Modlitwy za dzieci zagrożone
Duchowa Adopcja Dzieci Nienarodzonych

Duchowa Adopcja - Odpowiedzi na najczęściej stawiane pytania.
1. Co to jest Duchowa Adopcja?
Duchowa Adopcja jest modlitwą w intencji dziecka zagrożonego zabiciem w łonie matki. Trwa dziewięć miesięcy i polega na codziennym odmawianiu jednej tajemnicy różańcowej - radosnej, bolesnej lub chwalebnej (Ojcze nasz i 10 Zdrowaś Maryjo) oraz specjalnej modlitwy w intencji dziecka i jego rodziców. Do modlitw można dołączyć dowolnie wybrane dobre postanowienia.

2. Jakie mogą być dodatkowe postanowienia?
Dodatkowymi postanowieniami mogą być np.: częsta spowiedź i Komunia święta, adoracja Najświętszego Sakramentu, czytanie Pisma Świętego, post o chlebie i wodzie, walka z nałogami, pomoc osobom potrzebującym dodatkowe modlitwy jak litanie, nowenny, koronki... Należy podejmować postanowienia realne, mając na uwadze indywidualne możliwości wykonania.

3. Czy można podejmować Duchową Adopcję bez dodatkowych postanowień?
Tak. Dodatkowe postanowienia nie są obowiązkowe, choć adoptujący chętnie je podejmują.

4. Jak zrodziła się Duchowa Adopcja?
Powstała po objawieniach w Fatimie, stając się odpowiedzią na wezwanie Matki Bożej do modlitwy różańcowej, pokuty i zadośćuczynienia za grzechy, które najbardziej ranią Jej Niepokalane Serce. W roku 1987 została przeniesiona do Polski. Pierwszy ośrodek Duchowej Adopcji powstał przy kościele Ojców Paulinów w Warszawie. Stąd Duchowa Adopcja rozprzestrzenia się na kraj i poza jego granice.

5. Jakie są owoce Duchowej Adopcji?
Duchowa Adopcja skutecznie leczy głębokie zranienia wewnętrzne, spowodowane grzechem aborcji. Pozwała matkom odzyskać wiarę w Boże Miłosierdzie, przynosząc pokój ich sercom. Jako bardzo konkretny, bezinteresowny i osobisty dar (modlitwy, ofiary i postu), pomaga (W szczególności ludziom młodym) kształtować charakter, walczyć z egoizmem, odkrywać radość odpowiedzialnego rodzicielstwa, uzdalniając do postrzegania miłości i seksu oczyma Boga. Ucząc systematycznej modlitwy i pozytywnego działania, pogłębia kontakt z Bogiem. Pomaga odkrywać głęboki sens zaniedbanych praktyk ascetycznych. Może się stać czynnikiem odrodzenia wspólnej modlitwy i miłości w rodzinach.

6. Kto może podejmować Duchową Adopcję?
Każdy. Osoby świeckie, konsekrowane, mężczyźni, kobiety, ludne w każdym wieku. Jedynie dzieci podejmują Duchową Adopcję pod opieką rodziców.

7. Ile razy można podjąć Duchową Adopcję?
Można podejmować ją wielokrotnie, pod warunkiem wypełnienia poprzednich zobowiązań.

8. Czy trzeba za każdym razem składać przyrzeczenia?
Tak.

9. Czy można adoptować więcej niż jedno dziecko?
Duchowa Adopcja dotyczy jednego dziecka.

10. Czy wiemy, jakiej narodowości będzie adoptowane dziecko?
Nie wiemy. Imię dziecka zna jedynie Bóg.

11. Skąd pewność, że Bóg wysłucha mojej modlitwy?
Naszą pewność opieramy na wierze we Wszechmoc i nieograniczone Miłosierdzie Boże. Bóg jest dawcą życia i Jego wolą jest, by każde poczęte dziecko żyło i było otoczone miłością rodziców.

12. Czy jest grzechem, jeżeli danego dnia zapomni się odmówić modlitwę?
Zapomnienie nie jest grzechem. Grzechem jest świadome i dobrowolne zlekceważenie składanego Bogu przyrzeczenia.

13. Czy przerywa się Duchową Adopcję, gdy zaniedbało się modlitwę przez dłuższy czas?
Długa przerwa (miesiąc, dwa) przerywa Duchową Adopcję. Należy wtedy ponowić przyrzeczenie i starać się je dotrzymać. W wypadku krótkiej przerwy należy Duchową Adopcję kontynuować, przedłużając modlitwę o opuszczone dni.

14. Czy Duchową Adopcję mogą podejmować osoby żyjące w związkach niesakramentalnych?
Tak, podobnie jak i osoby rozwiedzione.

15. Czy ważna jest Duchowa Adopcja podjęta za pośrednictwem radia?
Tak.

16. Czy przyrzeczenia Duchowej Adopcji muszą być składane w formie uroczystej, wyłącznie w kościele w obecności kapłana?
Wskazane jest, by przyrzeczenia były przeprowadzane uroczyście, chociaż można je złożyć także prywatnie.

17. Czy Duchową Adopcję mogą podejmować osoby, które nie uczestniczyły w przygotowaniach — chore, niepełnosprawne, w sędziwym wieku?
Tak. Mogą podejmować prywatnie.

18. W jaki sposób można złożyć przyrzeczenia prywatnie?
Odczytać formułę przyrzeczenia (najlepiej przed krzyżem lub obrazem) i od tego momentu przez kolejnych dziewięć miesięcy odmawiać jedną dowolnie wybraną tajemnicę różańca oraz modlitwę w intencji dziecka i rodziców. W celu zapamiętania dobrze jest zapisać datę rozpoczęcia i zakończenia modlitwy.

19. Jak krzewić modlitwę Duchowej Adopcji?
Pozyskać kilka osób zainteresowanych Duchową Adopcją
Uzyskać zgodę księdza proboszcza na przeprowadzenie przyrzeczeń Duchowej Adopcji w kościele
Skontaktować się z ośrodkami Duchowej Adopcji, gdzie można uzyskać materiały, pełne informacje oraz pomoc w przeprowadzeniu przyrzeczeń.

Formuła przyrzeczenia Duchowej Adopcji
(Duchowa Adopcja - modlitwy za dzieci zagrożone - Duchowa Adopcja dzieci Nienarodzonych.)
Wszyscy razem:
„Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że za kryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie”.

Powtarzamy za celebransem lub każdy osobno:
„Najświętsza Panno, Bogarodzico Maryjo, wszyscy Aniołowie i Święci. Wiedziony(a) pragnieniem niesienia pomocy w obronie nienarodzonych, ja postanawiam mocno i przyrzekam, że

od dnia . . . . .
w święto/uroczystość . . . .

biorę w Duchową Adopcję jedno
dziecko, którego imię jedynie Bogu jest wiadome, aby przez dziewięć miesięcy każdego dnia modlić się o uratowanie jego życia oraz o sprawiedliwe i prawe życie po urodzeniu. Tymi modlitwami będą:
—jedna tajemnica różańca
— moje dobrowolne postanowienia
— modlitwa, którą dziś po raz pierwszy odmówię.

Modlitwa codzienna
Panie Jezu, za wstawiennictwem Twojej Matki, Maryi, która urodziła Cię z miłością, oraz za wstawiennictwem św. Józefa, człowieka zawierzenia, który opiekował się Tobą po narodzeniu, proszę Cię w intencji tego nienarodzonego dziecka, które duchowo adoptowałem, a które znajduje się w niebezpieczeństwie zagłady. Proszę, daj rodzicom miłość i odwagę, aby swoje dziecko pozostawili przy życiu, które Ty sam mu przeznaczyłeś. Amen.

Podczas Mszy św. w intencji dzieci zabitych przed narodzeniem, z obrazu Matki Bożej z GUADALUPE, w Sanktuarium w Meksyku, wydobyło się światło, które - na oczach tysięcy wiernych - utworzyło kształt ludzkiego EMBRIONU Zjawisko zostało sfotografowane przez obecnych w świątyni. Zdjęcia wizerunku Matki Bożej ze świetlnym embrionem można zobaczyć na stronie internetowej Francuskiego Stowarzyszenia Katolickich Pielęgniarek i Lekarzy (www.acimps.org). Jego działacze przypuszczają, że Maryja pokazała w swym łonie obraz nienarodzonego Jezusa.