Cenacolo uznane przez Kościół

W piątek, 16 października 2009 r., w Watykanie, Wspólnocie Cenacolo został wręczony dekret o uznaniu jej za międzynarodowe Stowarzyszenie Wiernych na Prawie Papieskim. Uroczystości przewodniczył Jego Eminencja Kardynał Stanisław Ryłko, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Świeckich. Wspólnota Cenacolo w 1983 r. została założona przez siostrę Elvirę Petrozzi. W Medziugorju znajdują się dwa domy Wspólnoty siostry Elwiry. Są nimi Wspólnota męska “Campo della Vita” oraz Wspólnota żeńska “Campo della Gioia”. Stanowią one zdaniem siostry drogocenną perłą wśród innych ośrodków. Domy Wspólnoty Cenacolo znajdują się aktualnie na trzech kontynentach: w Europie i w obu Amerykach. W 2003 r. Siostra Elwira Petrozzi została zaproszona przez kardynała Christopha Schönborna do Wiednia, gdzie w katedrze św. Stefana mówiła o rozwoju i wzrastaniu dzięki przesłaniom Matki Bożej z Medziugorja : „Kroczymy nieustannie drogą wytyczaną przez Matkę Bożą w Medziugorju. Zawsze będziemy okazywali Jej naszą wdzięczność za wskazania otrzymywane w orędziach.” (zob. wywiad )
Poniżej zamieszczamy również kopię artykułu zaczerpniętego z głównej strony internetowej Wspólnoty Cenacolo http://www.comunitacenacolo.it/ , który mówi o krótkiej historii życia Wspólnoty i uznaniu jej za międzynarodowe Stowarzyszenie Wiernych na Prawie Papieskim.

Nasza droga w Kościele

Droga każdego dzieła Bożego jest wnikliwie badana przez Kościół, który rozpoznaje je w małych krokach, nadając mu odpowiednią „szatę”, dostosowaną do wzrostu, rozwoju życia i charyzmatu pracy. Nasza droga w Kościele poczyniła pierwsze kroki w uroczystość Zesłania Ducha Świętego w 1998 roku. W tym dniu, Wspólnota Wieczernik, przez ręce ówczesnego biskupa Saluzzo J. E. Biskupa Diego Bona, została rozpoznana jako Prywatne Stowarzyszenie Wiernych na okres trzech lat „ad experimentum”. Po latach pracy dla młodych ludzi i wspólnego życia z nimi, w tym dniu otrzymaliśmy uznanie Kościoła: odtąd Wspólnota nie była już tylko dobrym dziełem kogoś, ale stała się częścią Kościoła, rękoma i sercem tej Matki i Nauczycielki, która od 2000 lat służy ludzkości i głosi Zmartwychwstałego. Następnie w uroczystość Zesłania Ducha Świętego w 2001 r., Wspólnota Wieczernik została uznana jako Publiczne Stowarzyszenie Wiernych, wciąż jeszcze na trzy lata e „ad experimentum”. Z uwagi na rozwój i stabilność dzieła w czasie, 8 grudnia 2005 r., w Uroczystość Maryi Niepokalanej obecny biskup Saluzzo J. E. Ks. Bp Giuseppe Guerrini, ostatecznie uznał Wspólnotę Wieczernik jako Publiczne Stowarzyszenie Wiernych na Prawie Diecezjalnym.

Geneza i cenny dar nowego uznania

Rozszerzenie Wspólnoty Wieczernik poza obszar diecezji i kraju sprawiło, że wielu Biskupów w różnych krajach Europy i świata, w których jest obecna nasza Wspólnota, zachęcało nas do rozpoczęcia procesu zatwierdzenia papieskiego dla tego dzieła. Przełom nastąpił jednak dopiero po tym, jak Matka Elvira Petrozzi, założycielka Wspólnoty, wzięła udział jako słuchacz w Synodzie Biskupów na temat Eucharystii w październiku 2005 r., gdzie dała świadectwo „cudu Eucharystycznego” zmartwychwstania młodych ludzi dzięki Eucharystii celebrowanej i adorowanej w naszych domach. Dopiero wówczas poczuliśmy, że nadeszła „godzina” rozpoczęcia z pokorą tego procesu, aby sprawdzić, czy istnieją warunki do uznania ze strony Stolicy Apostolskiej. Zasugerowano nam, aby zwrócić się o uznanie jako Międzynarodowe Stowarzyszenie Wiernych do Papieskiej Rady ds. Świeckich. Po uzyskaniu pozytywnej opinii naszego Biskupa Diecezjalnego, który w pełni poparł tę drogę, zaczęliśmy pierwsze kroki. Nastąpił czas opracowywania Statutów, zgodnie z otrzymanymi wskazówkami i dzięki współpracy ekspertów, którzy towarzyszyli nam w tym projekcie. Ten „czas pracy” był „czasem łaski”, ponieważ liczne uwagi otrzymane w trakcie, pomogły nam uporządkować ze spokojem to wszystko, co Duch Święty w swojej fantazji miłości zrodził w ostatnich latach. Odkrywaliśmy coraz wyraźniej, krok po kroku, dzięki mądremu kierownictwu ze strony Kościoła, „nasze” oblicze. Cennym darem tego uznania jest jeszcze silniejsza więź, jaka łączy nas z Ojcem Świętym, z sercem Kościoła powszechnego i z jego najwyższymi współpracownikami. To oznacza wejście na palcach, z naszym ubóstwem, słabością i małością, do wielkiej Misji Powszechnej Kościoła, Matki i Służebnicy ludzkości, która niesie „dobrą nowinę ubogim, więźniom wolność, smutnym radość.” Jesteśmy jeszcze bardziej Kościołem, zjednoczeni z sercem Papieża, dzieło złożone w Jego ręce i na Jego służbę, odpowiedzialni za ten wielki dar.

Daty „opatrznościowe”

Zawiadomienie o pozytywnym przyjęciu Statutów i ich zatwierdzeniu na okres pięciu lat, dotarło do nas w miesiącu czerwcu. Papieska Rada ds. Świeckich wskazała, że jest powszechną praktyką, by dekret o uznaniu nosił datę znaczącą dla Wspólnoty. Wybraliśmy datę od 16 lipca 2009, wspomnienie Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel, urodziny Wspólnoty. Miło jest widzieć na tej drodze czułą dłoń Maryi Dziewicy, która nas prowadzi i wspiera: u schyłku naszego roku jubileuszowego XXV lecia Wspólnoty Cenacolo, Kościół przyjmuje nas w Swoim powszechnym sercu i wysyła nas na ulice świata . To ponowne wyruszenie w drogę, z nową siłą, w nowym świetle, z nową przynależnością, która wymaga nowej dojrzałości, odpowiedzialności i zaangażowania, lecz daje nam tak wiele radości. Także termin wręczenia samego dekretu, w sposób niezaprogramowany, ale opatrznościowy, przypada w dzień „specjalny”: 16 października jest przecież dniem, w którym „człowiek z daleka”, Jan Paweł II został wybrany na Papieża. To jeszcze jeden powód więcej do radości, że będziemy w Rzymie w tych dniach, by dziękować Bogu i Najświętszej Maryi Pannie: nasza Wspólnota narodziła się, rozwijała i rozrastała w czasie trwania pontyfikatu Jana Pawła II, a teraz po rozpoczęciu XXVI roku życia została „rozpoznana” i kontynuuje drogę dojrzewania w Kościele, prowadzona pewną ręką przez Ojca Świętego Benedykta XVI. Trzymamy się jedną ręką Jana Pawła II, drugą Benedykta XVI: trzymani przez nich obu za ręce, kroczymy pewnie naprzód!

żródło: http://www.medjugorje.org.pl/